Aqad Siyasah

Politik dikenali sebagai siyas dalam bahasa Arab. Oleh sebab itu istilah siyar siyas dikenali dalam kitab-kitab ulama Salaf ash-shola, contohnya al-mukhit siyas berakar pada perkataan. dalam ayat yang bermakna (jaga dia, ajar dan didik). Dalam kes ini, ia bermakna menjaga sesuatu atau membetulkannya.

Maka, maksud asal perkataan sias (politik) digunakan untuk pengurusan dan latihan penternak. Maka perkataan ini digunakan dalam susunan urusan manusia, dan orang yang mentadbir segala urusan manusia dipanggil siasun. Dalam realiti bahasa Arab dikatakan bahawa Ulul Amri menjaga (Yesus) kampungnya, menjaga hal ehwal orang ramai, mengatur dan menyokong mereka. Begitu juga kata orang Arab: “ Bagaimana kamu memelihara orang (susah) jika kamu memelihara rama-rama (sukar), iaitu bagaimana boleh ada keadaan orang yang baik apabila pemimpin itu rosak, seperti pelanduk. ia musnah? kayu. Maka dasar itu ialah memelihara (riya), memperbaiki (islah), betul (taqween), membimbing (irsad) dan mendidik (tadib)” (Jurnal Al-Islam, No. 052/an VII, 2002: 1-2 ) . .

PERBINCANGAN
Mujahidin kita berpendapat bahawa cara untuk menjadi ketua negara/imamah ialah dengan memilih atau membetulkan pendapat (mufaqat) (The Science of Statehood in Islamic Fiqh, 1971:64) dan bukan dengan Nash, bukan oleh Tuhan. dan Rasulnya (Political Theory of Islamic, 2001:166), bukan dengan kehendak mahupun dengan pelantikan.

Untuk mencapai borang-borang di atas, kita mesti mengetahui terlebih dahulu keperluan borang negeri, iaitu:

1. Rakyat: Sekumpulan manusia yang berbentuk bangsa yang mempunyai keperluan tertentu seperti sejarah hidup, tempat tinggal, cita-cita, bahasa dan agama.
2. Tempat, wilayah atau kawasan di mana sesebuah negara boleh hidup bersama.
3. Undang-undang asas yang mengikat negara dalam kelakuan, kelakuan, gaya hidup, dsb.
4. Pemimpin atau paderi atau ketua negara yang berkuasa. (Pemikiran Politik Islam, 1988: 16)

Negara adalah "subjek", realiti yang wujud atau faktual dan undang-undang yang terdiri daripada masyarakat manusia yang merupakan kumpulan bebas dalam ruang bersama yang kompak (tunggal) dan tunduk kepada kedaulatan tertinggi. dr As-Sanhuri membicarakan sifat kesatuan imam ini dengan ciri-ciri tertentu yang diwakili oleh ulama-ulama fiqh. Dia berkata bahawa pakatan Imam: “Pakatan yang nyata. Dengan kata lain, kontrak yang mesti memenuhi semua keperluan dari sudut undang-undang.

Dan kontrak itu berdasarkan kesenangan. Matlamatnya adalah untuk menjadi sumber dari mana ketua negara mendapat kuasa. Ini adalah perjanjian antara ketua negara dan rakyat. (Ilmu Negara dalam Fiqh Islam, 1971: 64)

Prof Dr. Dalam kajian ini, Asanhuri meneliti ciri-ciri kontrak (hubungan) ulama secara dekat dari perspektif ulama Islam. Dalam hal ini, Asankhri berkata, “Imamat ialah kontrak diraja.” Dengan kata lain, keimamatan (boleh dianggap sah apabila) ialah kontrak yang memenuhi syarat-syarat yang boleh dilihat secara sah. Kontrak imam digambarkan sebagai kontrak berdasarkan rasa kebebasan. 

Kemudian, dalam bahagian lain bukunya, Asanhuri turut menjelaskan bahawa sarjana Islam mengetahui intipati teori Rosso bahawa ketua negara memperoleh kuasa daripada rakyat sebagai fungsi perwakilannya. , hasil daripada kontrak percuma. antara dua. Teori kedaulatan Rousseau telah diketahui oleh sarjana Islam sejak sekian lama, walaupun teori mereka masih mempunyai beberapa kelebihan. (Teori Politik Islam, 2001: 167)

Ahli Syariah berpendapat bahawa akad ialah perjanjian yang dibuat oleh kehendak manusia yang bebas yang Muammal hormati dalam keadaan dan syarat tertentu. Muamalat juga adalah lawan dari bahagian yang disebut ibadah. Antara bahagian Muamalat ialah transaksi "jualan" (al-bay), yang boleh dikatakan paling jelas dan paling berjaya, dan juga contoh semulajadi dalam kehidupan seharian dan dalam dunia kontrak, syarikat, penyewa, subsidi. dan lain-lain. Di antara bentuk kontrak Muammal yang nampaknya tidak lazim ini, termasuk bentuk interaksi yang dibincangkan di atas, sistem yang diterangkan dalam bahagian ini juga termasuk kontrak imam serta pelbagai bentuk kontrak lain seperti kontrak. Imamat, seperti hak pilihan, penjagaan, dan keadilan.

Islam sangat menjaga kesucian akad. Tuhan mewajibkan kita untuk melanggar perjanjian ini. Banyak ayat dan hadis yang mengesahkan perkara ini, antaranya Surah al-Maida ayat 1, al-Isra ayat 34 dan an-nahl ayat 91.

Manusia sebagai sumber kuasa. Memandangkan kontrak terdiri daripada persetujuan dan penerimaan, atau pemberi kontrak dan penerima kontrak, kita perlu membincangkan siapa yang memberi persetujuan dan siapa yang berminat untuk memberi persetujuan. Mereka yang menganggap pendapat peguam mungkin tidak ragu-ragu bahawa ada jawapan yang dikongsi oleh Dr. Muhammad Jihadin Rais disebut, iaitu: seorang yang merdeka. Pembawa ishab ini adakalanya dipanggil "ummah" dan kadangkala "muslim" (Teori Politik Islam, 2001:170).

Jika ada kontrak dengan Ijab (penghantaran) dan Kabul (resit), maka pada asasnya yang perlu kita bincangkan di atas semua ialah siapa sebenarnya yang berhak menjadi pembekal. Atau dengan kata lain, siapa yang mencipta dan memiliki manfaat utama kontrak? Jawapan kepada soalan ini bukan sahaja akan menerangkan ciri-ciri kontrak itu sendiri. Jawapannya akan menunjukkan elemen terpenting yang membantu menjelaskan ciri-ciri negara yang terhasil daripada kewujudan kontrak tersebut.

Untuk menjawab persoalan di atas, fuqaha mengatakan bahawa terdapat satu golongan yang dinamakan ahlul hali wal akdi, yang disebut oleh al-Mawardi sebagai ahlul ihtiyar, iaitu sekumpulan orang yang ditugaskan untuk memilih ketua negara (membuat pakatan). siapa yang bertanggungjawab ke atasnya. (Ilmu Negara dalam Fiqh Islam, 1971: 66)

Al-Mawaridi tidak mewajibkan orang yang dilantik oleh Ahl al-Ikhtiar menjadi penduduk kota. Malah, Ahlul Ihtiar dikenakan di semua wilayah dan bukan di wilayah tertentu, sama ada di bandar atau pekan.

Sedangkan An-Nawawi menjelaskan bahawa Ahlul Hali Wal adalah Akdi Ulama, pemimpin/pemimpin, pemimpin masyarakat yang mudah berkumpul. Pemimpin gereja adalah elemen yang mewujudkan kesejahteraan rakyat. Merekalah yang mesti memenuhi syarat-syarat yang dikemukakan oleh Al-Mawari dalam bentuk berikut: (Ilmu Kenegaraan dalam Fiqh Islam, 1971: 67)
1. Keadilan yang memenuhi semua syarat. Kebenaran di sini merujuk kepada issticoma, kejujuran (amanah) dan sifat-sifat vara, atau dalam istilah hari ini kita bercakap tentang ketakwaan dan keluhuran akhlak. (Teori Politik Islam, 2001: 171)
2. Mengetahui bahawa dengan ilmu ini diketahui siapa yang berhak menjadi ketua negara.
3. Mempunyai minda dan kemahiran yang sempurna. Dalam hal ini, kebijaksanaan yang akan membawa kita memutuskan siapa yang paling sesuai untuk menjadi imam dan siapa yang paling mampu mencapai kebaikan bersama.

Dalam semua syarat di atas, tidak ada syarat yang memerlukan seseorang itu kaya untuk memiliki sejumlah jumlah kekayaan. Jika ingin dikatakan dalam bahasa moden bahawa syarat-syarat di atas adalah setara dengan agama yang mulia, maka pengetahuan tentang hukum-hakam Khilafah dalam agama dan politik melalui dua syarat terakhir boleh difahami sebagai pendapat orang yang tidak berilmu - khususnya orang yang buta huruf - akan. tidak diambil kira kerana orang tidak boleh mengundi.

Daripada semua syarat di atas dapatlah disimpulkan bahawa institusi (Ahl al-Ijtihad) yang dibincangkan dalam perbincangan Imamah adalah berbeza dengan yang disebutkan dalam kitab-kitab Ushul-Fiqh, walaupun mereka mempunyai nama yang sama untuk dimiliki. Kenapa mesti orang yang menjadi ahli institut pertama (institut Imah) hanya mempunyai tahap pengetahuan untuk mengetahui keadaan dan keadaan sosial, keadaan sosial dan keadaan politik masyarakat dan membolehkan mereka mengetahui untuk memilih yang paling layak. ? calon. Dan orang yang menjadi unsur institusi kedua (institusi ijtihad) tidak cukup untuk itu.

Anda juga mesti memenuhi keperluan agama. Ijtihad agama mempunyai syarat khusus tertentu iaitu mencapai tahap keilmuan yang tertinggi. Istilah ahlul hali wal akdi dalam tradisi ulama Ushul Fiqh juga sama maknanya dengan istilah ahlul hali wal akdi. Dengan demikian, dalam pembahasan tentang Syariah Islam, terdapat dua kedudukan dua lembaga yang berdiri bersama, walaupun keduanya disebut juga ahlul hali walakdi. Dari segi makna, institusi pertama yang boleh dipanggil institusi politik lebih umum daripada pengertian institusi kedua yang boleh dipanggil institusi Syariah. Individu boleh mengambil bahagian manakala institusi kedua meliputi dua pihak utama. Mereka memenuhi lebih sedikit keperluan dan melebihi mereka secara keseluruhan. Oleh itu, apabila menyebut istilah ini, penjelasan akhir tentang maksud ahlul hali walakdi perlu diberikan11. (Sistem Politik Islam, 1995: 326)

Ulama Islam, walaupun berbeza fahaman, semuanya berikrar bahawa pemilihan ketua negara akan diadakan secara Mubaj (bersih dan bebas). Dan pilihan raya bukan sahaja mesti menentukan ketua negara melalui perundingan, tetapi juga mendapat persetujuan umum. Terdapat juga kumpulan yang mendakwa bahawa kontrak boleh diselesaikan oleh seorang. Dengan kata lain, perlantikan paderi/ketua negara seharusnya mencerminkan kehendak masyarakat.

Terdapat beberapa pertimbangan untuk membuktikan kebenaran: (Sistem Politik Islam, 1995: 70-71)
1. Al-Ashari: Sah menjadi Imam jika hanya dilantik seorang sahaja dari kalangan ahli Itihad dan Var. Paderi adalah orang terpenting pada zamannya dan mempunyai hak untuk menjadi ketua negara. Seseorang itu tidak dianggap sebagai ketua negara yang sah jika ada seseorang yang lebih penting daripada mereka.
2. Al-Mawardi: Jika Ahl al-Khali Wal Akdi akan memilih seseorang, mereka hendaklah menyiasat orang yang akan dilantik sebagai ketua negara. Dan hendaklah kamu mengutamakan orang yang banyak keutamaan dan syarat yang cemerlang serta diterima oleh masyarakat sebagai Bayat.
3. Ibn Taimiyyah: Tidak seorang pun boleh menjadi ketua negara sehingga diluluskan oleh keputusan majoriti.

Sesungguhnya, tujuan pentahbisan seseorang kepada imamat adalah hasil daripada wewenang. Imam - Raja dan Sultan, raja tidak menjadi raja atas persetujuan rakyat, 2, 3 atau 4 orang melainkan persetujuan mereka juga atas persetujuan orang lain. Pendek kata, jika mereka ini taat, berkuasa, dan diterima oleh majoriti, bolehkah raja memenuhi kontrak?

Seperti yang dijelaskan di atas, disebabkan imamah kadang-kadang dilakukan di kalangan kita dan juga di kalangan ikhtiyar, adakah istilah vilayatul ahdi (penyebaran dari seseorang kepada orang lain) adalah bentuk baru atau salah satu bentuk Ikhtiyar?

Peguam menyatakan bahawa imam Ahdi Vilayat yang sah adalah berdasarkan persetujuan ulama. (Sistem Politik Islam, 1995: 326). Manakala al-Mawaridi pula mengatakan bahawa sahnya perlantikan dengan perlantikan seseorang adalah perkara kesepakatan ulama yang berkaitan dengan dua perkara: (Teori Politik Islam, 2001:183).
1. Abu Bakar menjadikan Umar khalifah. Orang Islam menyambutnya.
2. Umar menyampaikan perlantikan Khalifah kepada ahli Syura. Dan itu dibenarkan oleh rakan seperjuangan kerana mereka fikir menyerah kalah adalah perkara yang betul untuk dilakukan.

Dua ayat sebelumnya juga digunakan oleh Ibn Khaldun untuk menyokong pendapatnya.

Ulama undang-undang menetapkan bahawa ketua negara yang ingin mewakilkan kepimpinannya kepada orang lain mesti memenuhi syarat amanah, perang, ikhlas dan jujur ​​terhadap rakyatnya, kerana ketua negara seperti itu, apabila melantik seseorang untuk menggantikannya, akan melihat orang ramai. minat , dan mengetahui bahawa dia akan menjawab kepada Tuhan untuk pilihannya, dia akan memilih yang paling sesuai dan menguntungkan, seperti yang ditunjukkan oleh dua peristiwa sejarah.

Persoalan lain ialah sama ada bolehkah ketua negara membuat perjanjian tanpa meminta pendapat achluikhtiar dan fuqaha lain jika wilayah achdi berpindah kepada kerabatnya atau kepada anaknya, bapanya.

Walaupun terdapat perbezaan pendapat, semua ulama mujahidin bersetuju bahawa imamah tidak boleh diwarisi. Ini dikuatkan lagi dengan kata-kata Ibn Khaldun: menaikkan putera mahkota dengan tujuan untuk menurunkan kedudukan ketua negara kepada anak bukanlah dilakukan atas dasar niat agama, tetapi harus dilakukan dengan cara yang baik. kerana kita takut dengannya. bermain atau sia-sia -tolong. Kepimpinan dikhuatiri diwarisi dan dimonopoli. Al-Tabari berkata bahawa Abu Bakar menyerahkan imam kepada 'Umar hanya selepas berunding dengan sekutu. Semua bersetuju bahawa 'Umar sebagai pengganti Abu Bakar. Selepas perbincangan yang cukup, Abu Bakar membentangkan pendapatnya kepada orang ramai dan Samin menyambutnya ke Aten. (Ilmu Negara dalam Fiqh Islam, 1971: 73-74)

TUTUP

Masalah pemilihan ketua negara merupakan masalah pelik yang dihadapi oleh semua negara. Banyak persoalan timbul apabila pilihan raya diadakan, berapa ramai orang yang bercita-cita tinggi harus berkuasa, betapa sahnya sebarang cara untuk mencapai matlamat ini, dan lain-lain. Oleh itu, Islam cuba menetapkan peraturan permainan dalam hal ini untuk mencapai kemakmuran dan keamanan dan pembahagiannya menghalang orang.

TM Hasbi Al-Sidiki berhujah bahawa adalah lebih baik untuk memecah-belahkan negara (Islam) kepada beberapa negara, tetapi bersatu menentang musuh mereka - dalam keadaan hari ini ini boleh bermakna membantu antara satu sama lain untuk mempromosikan agama Islam - daripada bersatu dalam satu negara. Tetapi huru-hara meletus kerana pertikaian antara ketua negara. (Ilmu Negara dalam Fiqh Islam, 1971: 78)

Dan kita boleh simpulkan bahawa perbincangan ini menekankan kepentingan perpaduan dan perpaduan rakyat, supaya tidak berlaku perpecahan kerana berlaku perselisihan faham. Jangan sampai jumlah umat Islam yang ramai menjadi penghalang kepada kerjasama yang baik antara mereka, sebagaimana sabda Nabi: “Kepelbagaian umatku adalah rahmat.